فراوانی مراقبت‌های پرستاری از مسیر دسترسی به عروق بیماران تحت همودیالیز

زمینه و هدف: همودیالیز به‌عنوان یک درمان حیاتی نیازمند مسیر دسترسی به عروق مناسب است. کوتاهی در مراقبت از این مسیر منجر به از بین رفتن کارایی آن در مدت زمانی کوتاه می‌شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین فراوانی مراقبت‌های پرستاری از مسیر دسترسی به عروق بیماران تحت همودیالیز انجام شد. مواد و روش‌ها: مطالعه‌ی مقطعی حاضر به روش تمام شماری بر روی پرستاران (20 نفر) و بیماران (120 نفر) تحت همودیالیز مراجعه‌کننده به بخش همودیالیز بیمارستان شهید بهشتی بابل در سال 1394 انجام شد. پژوهشگر چگونگی مراقبت‌های پرستاری از مسیر دسترسی به عروق بیماران را با استفاده از چک لیست محقق‌ساخته مورد بررسی قرار داد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی تحت نرم‌افزار آماری 16 SPSS انجام شد. یافته‌ها: : از 14 مراقبت، پوشیدن دستکش و ماسک، تزریق بلوس به‌موقع هپارین، شستشوی لاین‌ها، کنترل مکرر فشارخون، شستشوی کامل لاین‌ها، برگشت کامل خون به بدن در پایان همودیالیز و پوشاندن استریل محل ورود سوزن در 100 درصد موارد اجرا شده بود. مراقبت‌های مربوط به رعایت دور مناسب دستگاه در هنگام شروع دیالیز (81/66%)، رعایت فاصله سوزن با فیستول (75/83%)، نگه داشتن صحیح محل سوزن بعد از خروج آن (75%)، رعایت فاصله کافی بین سوزن‌ها (54/17%)، کنترل فشارخون در پایان دیالیز (50%) و تغییر دادن محل سوزن در بین دو جلسه ی همودیالیز (27/5%) در حین مراقبت رعایت نشده بودند.  نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان داد از میان مراقبت‌های پرستاری برخی مراقبت‌های مربوط به شروع و پایان دیالیز مورد بی‌توجهی پرستاران قرار ‌گرفته‌اند. پیشنهاد می‌شود برنامه‌هایی برای آموزش مداوم و بازآموزی پرستاران در زمینه مراقبت از محل دسترسی عروقی بیماران همودیالیزی تدوین شود.